แนวคิดเรื่องความพิการในวัยเด็ก

นำเสนอคำนิยามการทำงานที่นำมาใช้โดยคณะกรรมการเกี่ยวกับความพิการในวัยเด็ก—“ข้อจำกัดที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพตามบริบทแวดล้อมในความสามารถที่มีอยู่หรือที่เกิดขึ้นใหม่ของเด็กในการดำเนินกิจกรรมที่เหมาะสมตามพัฒนาการและมีส่วนร่วมตามที่ต้องการในสังคม” ( Halfon et al., 2012). ดังนั้น คณะกรรมการจึงตรวจสอบความพิการใน วัยเด็ก จากมุมมองทางชีวจิตสังคม ซึ่งความพิการเป็นผลมาจากการมีปฏิสัมพันธ์ของสภาวะสุขภาพของแต่ละคนกับปัจจัยส่วนบุคคลและสิ่งแวดล้อมที่ส่งผลให้เกิดข้อจำกัดในกิจกรรมและการมีส่วนร่วม